Wij hebben een kruising labrador/flatcoat retriever genaamd Kay van 7 maanden. In het begin at hij als pup wel eens wat poep. Advies van dierenarts was ach zolang het natuurlijk is kan het geen kwaad. Dus lieten we het maar zo. Achteraf gezien enorm veel spijt van. Via vriendin hoorden we dat het geven van eierkoeken soms ook wil helpen. Dus voor de wandeling eierkoek en hup gaan. Het werd het wel wat minder maar helaas was het maar tijdelijk. Het eten van de grond werd steeds erger en nu uiteindelijk obsessief. Kay begon enorm last te krijgen van diarree. Hij at bij elke wandeling poep of ganzenpoep. We hebben van alles geprobeerd om hem te doen stoppen.Van bah vies roepen, voor wandelen wat te eten geven (bv sneetje brood) tot hem op zijn rug leggen. Niks hielp en Kay zijn wandeling begon voor ons een ergernis te worden want zijn neus ging naar beneden en hup daar vrat hij weer. Zijn darmen reageerden met steeds meer diarree en begonnen wij ons meer zorgen te maken want het werd meer ipv minder naarmate Kay ouder werd. Het moest gaan stoppen want dit kon echt niet verder zo. We dachten zelfs aan een elektrische prikkelband. Toen  hebben we Rob gebeld en advies ingewonnen. Na goed besproken te hebben wat er nou precies aan de hand was kwam Rob met het advies het traject in te gaan met een slipketting. Uitleg gehad hoe een slipketting werkt en waaraan een slipketting moet voldoen en wat moet je doen om Kay te laten stoppen met dit gedrag. Zo gauw Kay met zijn neus naar beneden ging moesten we de slipketting aantrekken. Zonder wat te zeggen. Kay is een vrolijke, slimme en intelligente hond die snel leert. Hij schrok zich wild na de 1e correctie. Vrij vlot erna probeerde hij het weer en trok ik weer aan. Reactie van Kay was dat hij in elkaar dook en heel dicht bij me kwam lopen. Helaas was ik zo gewend om constant op Kay te moeten letten dat Kay na de correctie oogcontact zocht en ik echt even moest slikken want ik wist en voelde dat hij er niks van snapte. Om de correctie voor te zijn probeerde Kay de riem met ketting vast te houden (hoezo slim…) Wandeling 2 ging rechtstreeks op de drollen af. Correctie en niet naar hem kijken en doorlopen! Alles wat hij daarna goed deed heel overdreven beloond. Gevolg Kay liep langs een drol en keek me aan. Dit enorm beloont en de slipketting bleef mooi in rust! De wandelingen erop ging het Steeds  beter. En ik merkte dat ik mijn ogen richtte op wat er voor Kay lag ipv op hem. Hij liep keurig met een boog eromheen. Ik was zo trots als een pauw. Daarna ging Kay aan de wandel met zoonlief. Helaas foute boel… Samen Kay gecorrigeerd en hij had al gauw door dat de regels serieus waren en bij iedereen gelden. Nog een moment van terug val was sneeuw naar gras. Tja…. Nogmaals regels zijn regels dus niet vreten!! Rob had in gesprek gezegd dat je vol moet blijven houden en consequent zijn. Dat is best lastig maar we zijn nu 2 weken verder en ik hou consequent vol maar Kay ook. Aan de riem eet hij niks meer. Loopt er keurig omheen. Als hij losloopt kan ik hem als hij dichtbij is hem er vaak vanaf krijgen door een bal uit mijn zak te pakken of een stok en hem dan daarmee af te leiden. Helaas als hij verder weg is is het lastiger te corrigeren.  We gaan voorlopig consequent door en ik verwacht dat Kay het steeds beter zal gaan doen.